उराठ लाग्दो समय

उराठ लाग्दो समय एक्लो उदाशी जीवन
फुल नफुल्दै कोपिलामै ओइलाई झर्यो यौबन
मेरो संसार मात्र तिमि ,तिमि नै मेरो सहारा
हामी बीच नदि एउटै तर हामि दुई किनारा


अनायासै तिमि आयौ,नौलो आशा पलायो
उजाड यो जिन्दगीमा मधुमास छाइदियो
हिमनदी झैँ चोखो माया दिएको थिए तिमीलाई
सारा खुसि लुटाईदीए रित्त्याएर आफैलाई


कति सपना सजाएथे कस्तो कल्पना गरेथे
जिन्दगीको सहयात्री तिमीलाई नै रोजेथे
कतै तिमीलाई चोट लाग्दा पिडा मलाई हुन्थियो
आखा तिम्रो रसाउदा मन मेरो रुन्थियो

तिम्रै निम्ति बगे कति आँसुक ति भेलहरु
तिम्रै यादमा बिते कति अनिदा ति रातहरु
तिमि आउने आश बोकी दोबाटोमा कति कुरे
निरासाले छाती पोल्दा आफै भित्र कति जले


कठोर तिम्रो हृदेमा मेरो नाम कहाँ थियो
मेरो माया तिम्रो लागि मात्र एउटा खेल थियो
खै कसरि बिर्सु भन मर्म भेदी ति चोटहरु
भो अब नबढाउ अपराधी ति हातहरु


कुनै दिन अंगालोमा छाद हालि रुन्थियौ
सात जन्म साथ दिने कसम पनि खान्थेउ
मनको राजा हजुर भन्थेउ तर आज पराए भए
भिडहरुको माझ पनि आज किन एक्लो भए

गोधुलीको झिसमिसेमा संगै हामी डुल्थेउ
एक अर्काको साथ पाउदा दुनिया सारा भुल्थेउ
आज किन दिल खोलेर रुन मन लाग्यो
त्यो मिठो अतितमा भुल्न मन लाग्यो


तिम्रो मेरो अमर प्रेम खै आज कता गयो
मनको एक कुनामा अबशेष मात्र बाकी रह्यो
तिम्रो तस्बिर मेरो लागि कहिले नभुल्ने नासो भयो
आज किन निश्चल प्रेम आफ्नै निम्ति पसो भो


आखिर रहेछ यो जीवन मात्र एउटा संयोग
पल भरको मिलन अनि फेरी वियोग
तिमि कहाँ म कहाँ जोडिन्छ नया नाता यहाँ
समय बीच मौलाएर एकदिन छुट्छ साथ यहाँ